назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова літаўра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
літа́ўра мн. літа́ўры |
Родны каго? чаго? |
літа́ўры мн. літа́ўраў |
Давальны каму? чаму? |
літа́ўры мн. літа́ўрам |
Вінавальны каго? што? |
літа́ўру мн. літа́ўры |
Творны кім? чым? |
літа́ўрай, літа́ўраю мн. літа́ўрамі |
Месны у кім? у чым? |
літа́ўры мн. літа́ўрах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні качка, ні швачка — пра жанчыну, не здатную ні да якой справы
прыдумайце прымаўку пра такога ж мужчынуДобрая мама дасць злізаць крэм з міксера, а вельмі добрая мама спачатку міксер выключыць.
litaŭra — беларуская лацінка
Слова літаўра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік літаўра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове літаўрыст + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› літатро́фны (10)
(6) мішура́ ‹
› літатрыпсі́я (11)
(4) а́ўра ‹
› літаты́пія (9)
(5) ла́ўра ‹
› літаўры́ст (9)
(4) е́ўра ‹
› літафа́нія (9)
(4) е́ўра ‹
› літафі́льны (10)
(5) зе́ўра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.