ў
і
лы́сік — назоўнік лы́сінка — назоўнік
канцэпт

лысіна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лысіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лы́сіна

мн.  лы́сіны
Родны
каго? чаго?
лы́сіны

мн.  лы́сін
Давальны
каму? чаму?
лы́сіне

мн.  лы́сінам
Вінавальны
каго? што?
лы́сіну

мн.  лы́сіны
Творны
кім? чым?
лы́сінай, лы́сінаю

мн.  лы́сінамі
Месны
у кім? у чым?
лы́сіне

мн.  лы́сінах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вырас пад неба, а дурань як трэба.
Рост чалавечы, а розум авечы.


Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?


lysina — беларуская лацінка

Слова лысіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лысіна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лысінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лы́сенькі (8)

(9) па́лтусіна

лысе́ць (6)

(7) стусі́на

лы́сік (5)

(6) аўсі́на

лы́сінка (7)

(8) залы́сіна

лы́сіць (6)

(9) пралы́сіна

лысу́н (5)

(6) ры́сіна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

баюся ісці на суразмоўе