ў
і
Люсі́я — назоўнік лю́стра — назоўнік
канцэпт

люстр

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова люстр
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лю́стр

мн.  лю́стры
Родны
каго? чаго?
лю́стру

мн.  лю́страў
Давальны
каму? чаму?
лю́стру

мн.  лю́страм
Вінавальны
каго? што?
лю́стр

мн.  лю́стры
Творны
кім? чым?
лю́страм

мн.  лю́страмі
Месны
у кім? у чым?
лю́стры

мн.  лю́страх
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Трапаць (мянціць, малоць) языком — гаварыць шмат і без толку, гаварыць бязглуздзіцу.


Колькі пройдзе часу ад «ого, па-беларуску» да «гэта трэба глядзець з перакладам студыі X, а не студыі Y»?

НАЗАД У БУДУЧЫНЮ / ВЯРНУЦЦА Ў ПРЫШЛАСЦЬ

liustr — беларуская лацінка

Слова люстр (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік люстр — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове люстра + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


люсійскі (8)

(6) мо́нстр

лю́сінскі (8)

(5) ро́стр

Люсі́я (5)

(8) поліэ́стр

лю́стра (6)

(6) пія́стр

лю́стра (6)

(7) піля́стр

люстраванне (11)

(9) перламу́тр


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Пізанская вежа