назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова люфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
люфа́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
люфы́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
люфе́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
люфу́ мн. — |
Творны кім? чым? |
люфо́й, люфо́ю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
люфе́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вер не сказу, а паказу.
Чаму ў айцішнікаў пытаюцца, кім яны бачаць сябе праз 5 гадоў, калі яны не могуць спланаваць двухтыднёвы спрынт?
liufa — беларуская лацінка
Слова люфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік люфа — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове люфт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лютэ́цыевы (9)
(3) э́фа ‹
› лютэ́цый (7)
(5) Юзэ́фа ‹
› лютэцы́т (7)
(5) трэ́фа ‹
› лю́фавы (6)
(2) ха́ ‹
› люфо́вы (6)
(5) ха-ха́ ‹
› лю́фт (4)
(8) ха-ха-ха́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.