ў
і
лютэцы́т — назоўнік лю́фавы — прыметнік
канцэпт

люфа

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова люфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
люфа́

мн. 
Родны
каго? чаго?
люфы́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
люфе́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
люфу́

мн. 
Творны
кім? чым?
люфо́й, люфо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
люфе́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


Чаму ў айцішнікаў пытаюцца, кім яны бачаць сябе праз 5 гадоў, калі яны не могуць спланаваць двухтыднёвы спрынт?


liufa — беларуская лацінка

Слова люфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік люфа — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове люфт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лютэ́цыевы (9)

(3) э́фа

лютэ́цый (7)

(5) Юзэ́фа

лютэцы́т (7)

(5) трэ́фа

лю́фавы (6)

(2) ха́

люфо́вы (6)

(5) ха-ха́

лю́фт (4)

(8) ха-ха-ха́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мае дом, басейн і матацыкл