лясінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лясінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	лясі́нка мн. лясі́нкі
Родны каго? чаго?	лясі́нкі мн. лясі́нак
Давальны каму? чаму?	лясі́нцы мн. лясі́нкам
Вінавальны каго? што?	лясі́нку мн. лясі́нкі
Творны кім? чым?	лясі́нкай, лясі́нкаю мн. лясі́нкамі
Месны у кім? у чым?	лясі́нцы мн. лясі́нках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць.
Стары са шляху не звядзе.

Бачыла парачку, яны былі на прабежцы, трымаліся за рукі — і гэта дало мне надзею, што аднойчы я сустрэну каго-небудзь, з кім мы зможам разам такія парачкі ненавідзець.

liasinka — беларуская лацінка

Слова лясінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: