Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

манумент, -а, Месны склон -нце, мужчынскі род
  1. Архітэктурнае або скульптурнае збудаванне ў гонар якой-н. выдатнай падзеі, асобы; помнік. Аўтобус прыпыніўся на Круглай плошчы насупроць манумента-помніка героям Айчыннай вайны. ← Макар Паслядовіч. // Велічны помнік над магілай.
  2. пераноснае значэнне Што-н. велічнае, створанае чалавекам, якое застаецца як памяць аб ім. А яго [Леніна] найлепшы твор, Найлепшы манумент — СССР. ← Змітрок Бядуля.
   [Лац. monumentum ад moneo — напамінаю.]

❌

манумент

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова манумент
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	мануме́нт мн. мануме́нты
Родны каго? чаго?	мануме́нта мн. мануме́нтаў
Давальны каму? чаму?	мануме́нту мн. мануме́нтам
Вінавальны каго? што?	мануме́нт мн. мануме́нты
Творны кім? чым?	мануме́нтам мн. мануме́нтамі
Месны у кім? у чым?	мануме́нце мн. мануме́нтах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

бі́бікі (лы́нды) біць — гультаяваць (гультайнічаць), бяздзейнічаць, нічога не рабіць; займацца пустымі справамі

— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.

Слова манумент (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік манумент — у родным, давальным, творным і месным склоне

манумент

Навігатар

Мемчыкі