ў
і
ма́рачка — назоўнік ма́рачны — прыметнік
канцэпт

марачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова марачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мара́чка

мн.  мара́чкі
Родны
каго? чаго?
мара́чкі

мн.  мара́чак
Давальны
каму? чаму?
мара́чцы

мн.  мара́чкам
Вінавальны
каго? што?
мара́чку

мн.  мара́чак
Творны
кім? чым?
мара́чкай, мара́чкаю

мн.  мара́чкамі
Месны
у кім? у чым?
мара́чцы

мн.  мара́чках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!

Дык паўторым ці не пі без меры?

— Што мы кажам Богу арфаграфіі?
— Ні сігоння.


maračka — беларуская лацінка

Слова марачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марачок + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


марахо́дства (11)

(10) лянда́рачка

ма́рац (5)

(7) кара́чка

мара́цкі (7)

(10) шынка́рачка

ма́рачны (7)

(8) хма́рачка

марачо́к (7)

(9) рэма́рачка

марачы́ць (8)

(11) марына́рачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

як пазбавіцца духоўнай пустэчы