назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова марачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мара́чка мн. мара́чкі |
Родны каго? чаго? |
мара́чкі мн. мара́чак |
Давальны каму? чаму? |
мара́чцы мн. мара́чкам |
Вінавальны каго? што? |
мара́чку мн. мара́чак |
Творны кім? чым? |
мара́чкай, мара́чкаю мн. мара́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
мара́чцы мн. мара́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!
— Што мы кажам Богу арфаграфіі?
— Ні сігоння.
maračka — беларуская лацінка
Слова марачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік марачка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марачок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› марахо́дства (11)
(10) лянда́рачка ‹
› ма́рац (5)
(7) кара́чка ‹
› мара́цкі (7)
(10) шынка́рачка ‹
› ма́рачны (7)
(8) хма́рачка ‹
› марачо́к (7)
(9) рэма́рачка ‹
› марачы́ць (8)
(11) марына́рачка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.