ў
і
марлі́н — назоўнік ма́рля — назоўнік
канцэпт

марлінь

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова марлінь
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
марлі́нь

мн.  марлі́ні
Родны
каго? чаго?
марлі́ня

мн.  марлі́няў
Давальны
каму? чаму?
марлі́ню

мн.  марлі́ням
Вінавальны
каго? што?
марлі́нь

мн.  марлі́ні
Творны
кім? чым?
марлі́нем

мн.  марлі́нямі
Месны
у кім? у чым?
марлі́ні

мн.  марлі́нях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

— Тут напісана, што з папярэдняга месца працы вас звольнілі за тое, што вы памянялі ваду ў кулеры. Як такое магчыма?
— Я памяняў яе на віно.


marliń — беларуская лацінка

Слова марлінь (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марлінь — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марля + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ма́рлевы (7)

(4) лі́нь

ма́рлечка (8)

(4) лі́нь

марлі́н (6)

(6) фа́лінь

ма́рля (5)

(7) пе́рлінь

мармела́д (8)

(7) ло́тлінь

мармела́давы (11)

(6) булінь


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

удзень - уначы