ў
і
мармо́нства — назоўнік мармураапрацо́ўчы — прыметнік
канцэпт

мармур

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мармур
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ма́рмур

мн.  ма́рмуры
Родны
каго? чаго?
ма́рмуру

мн.  ма́рмураў
Давальны
каму? чаму?
ма́рмуру

мн.  ма́рмурам
Вінавальны
каго? што?
ма́рмур

мн.  ма́рмуры
Творны
кім? чым?
ма́рмурам

мн.  ма́рмурамі
Месны
у кім? у чым?
ма́рмуры

мн.  ма́рмурах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

аняго́ж, аня́ж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо


прагну жлукціць старку нагбом з цэбра


marmur — беларуская лацінка

Слова мармур (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мармур — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мармураванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мармо́нка (8)

(7) прыжму́р

мармо́нскі (9)

(5) Ціму́р

мармо́нства (10)

(6) Сеймур

мармураапрацо́ўчы (16)

(4) чму́р

мармурава́нне (12)

(8) Байкану́р

мармурава́ны (11)

(5) пану́р


Мемарня

трохмоўны цэннік

Зрабіце такія цэннікі на кожны тавар — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Monday Lisa