Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

месіва, -а, ніякі род
  размоўнае слова
  1. Густая або вадкаватая маса, ліпкая сумесь з чаго-н. У круглай яме топчацца двое коней, месячы гліну. Усё ідзе ў гэта месіва — і салома з.. стрэх, і пацяруха ўсякая, і кастрыца... ← Янка Брыль. // Глыбокая ліпкая гразь на дарозе. А дарога — месіва веснавой гразі, якая ўжо не замярзала і ўначы. ← Барыс Мікуліч.
  2. Тое, што і мешаніна (у 1 знач.). У празрыстай лёгкай сіняве загойдалася чорнае месіва — дым з пылам. ← Сцяпан Кухараў.

❌

месіва

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова месіва
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ме́сіва мн. ме́сівы
Родны каго? чаго?	ме́сіва мн. ме́сіваў
Давальны каму? чаму?	ме́сіву мн. ме́сівам
Вінавальны каго? што?	ме́сіва мн. ме́сівы
Творны кім? чым?	ме́сівам мн. ме́сівамі
Месны у кім? у чым?	ме́сіве мн. ме́сівах
Клічная форма	— мн. —

Слова месіва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік месіва — у родным, давальным, творным і месным склоне

месіва

Навігатар

Мемчыкі