Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

піва, -а, ніякі род
  Слабаалкагольны напітак з ячменнага соладу. Мінуўшы Сяльцо, Лабановіч надумаўся зайсці да старога Абрама, выпіць бутэльку піва і крыху адпачыць. ← Якуб Колас.
  •••
  Піва не зварыш з кім гл. зварыць.

❌

піва

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова піва
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пі́ва мн. пі́вы
Родны каго? чаго?	пі́ва мн. пі́ваў, пі́в
Давальны каму? чаму?	пі́ву мн. пі́вам
Вінавальны каго? што?	пі́ва мн. пі́вы
Творны кім? чым?	пі́вам мн. пі́вамі
Месны у кім? у чым?	пі́ве мн. пі́вах
Клічная форма	— мн. —

Піва Идеалъ змаглі прыдумаць, а піва Pivaśka не змаглі. Навошта ставіць чужы Ъ, калі ёсць свой родненькі Ь?

— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…

дык вось чаму ў слоўніках трапляецца фартэп'яна праз апостраф

Сядзяць за півам, выпіваюць,
Аб розных справах разважаюць,
А піва ім вяселіць душы.

Якуб Колас

З аднаго балота чэрці = Адным возам па піва едуць

ніколі не едзь па піва адным возам, бо скажуць, што вы чэрці

Бачыш канапу — хочацца паляжаць. Бачыш піва — хочацца выпіць. Бачыш ежу — хочацца есці. Скажыце, што не так з працай?

я люблю каву, калі гэта піва

— Дарагая, мо 0.5 піва?
— Не!
— Але ты ж любіш піва!
— Люблю, але я так мала не буду.

Слова піва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік піва — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).

пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай