месцараспалажэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова месцараспалажэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	месцараспалажэ́нне мн. месцараспалажэ́нні
Родны каго? чаго?	месцараспалажэ́ння мн. месцараспалажэ́нняў
Давальны каму? чаму?	месцараспалажэ́нню мн. месцараспалажэ́нням
Вінавальны каго? што?	месцараспалажэ́нне мн. месцараспалажэ́нні
Творны кім? чым?	месцараспалажэ́ннем мн. месцараспалажэ́ннямі
Месны у кім? у чым?	месцараспалажэ́нні мн. месцараспалажэ́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Я не я і хата не мая.
А мне да таго ні спераду, ні ззаду.
Гэта мне ані баліць, ані свярбіць.

кожны мованыцік («вы што, не можаце напісаць шаурма па-беларуску?») з цягам часу ператвараецца ў мованацыка («вы няправільна напісалі, ну якая шаварня?!»)

miescaraspalažennie — беларуская лацінка

Слова месцараспалажэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: