ў
і
мігцелка — назоўнік мігце́цца — дзеяслоў
канцэпт

мігценне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мігценне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 мігце́нне

мн.  мігце́нні
Родны
каго? чаго?		 мігце́ння

мн.  мігце́нняў
Давальны
каму? чаму?		 мігце́нню

мн.  мігце́нням
Вінавальны
каго? што?		 мігце́нне

мн.  мігце́нні
Творны
кім? чым?		 мігце́ннем

мн.  мігце́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 мігце́нні

мн.  мігце́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся.

адкаснуцца — адстаць, адчапіцца, адвязацца
адкасніся ад маёй галавы — перастань дакучаць, адчапіся

Чалавек зрабіў атамную бомбу. Яшчэ ніводная мыш не дадумалася зрабіць пастку.

Вернер Міч

mihciennie — беларуская лацінка

Слова мігценне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мігценне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мігцінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› мігрэ́невы (9)

(10) шурхаце́нне ‹

› мігрэ́нь (7)

(9) пыхаце́нне ‹

› мігцелка (8)

(10) плюхаце́нне ‹

› мігце́цца (8)

(7) адце́нне ‹

› мігце́ць (7)

(8) во́дценне ‹

› мігці́нка (8)

(11) падсме́ценне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не скідваўся на шашлыкі