назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова міргаценне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
міргаце́нне мн. міргаце́нні |
Родны каго? чаго? |
міргаце́ння мн. міргаце́нняў |
Давальны каму? чаму? |
міргаце́нню мн. міргаце́нням |
Вінавальны каго? што? |
міргаце́нне мн. міргаце́нні |
Творны кім? чым? |
міргаце́ннем мн. міргаце́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
міргаце́нні мн. міргаце́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жывы нажыве.
Мілы браце!
У чужой хаце
Не нажыць табе багацця.
mirhaciennie — беларуская лацінка
Слова міргаценне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік міргаценне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мірза + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› міргану́ць (9)
(10) лязгаце́нне ‹
› міргатлі́ва (10)
(9) мігаце́нне ‹
› міргатлі́вы (10)
(10) шаргаце́нне ‹
› мірга́ць (7)
(9) рыгаце́нне ‹
› міргкі́ (6)
(10) дрыгаце́нне ‹
› мірглі́ва (8)
(11) скрыгаце́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.