ў
і
міргатлі́вы — прыметнік мірга́ць — дзеяслоў
канцэпт

міргаценне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова міргаценне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
міргаце́нне

мн.  міргаце́нні
Родны
каго? чаго?
міргаце́ння

мн.  міргаце́нняў
Давальны
каму? чаму?
міргаце́нню

мн.  міргаце́нням
Вінавальны
каго? што?
міргаце́нне

мн.  міргаце́нні
Творны
кім? чым?
міргаце́ннем

мн.  міргаце́ннямі
Месны
у кім? у чым?
міргаце́нні

мн.  міргаце́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Жывы нажыве.


Мілы браце!
У чужой хаце
Не нажыць табе багацця.

Якуб Колас пра айцішнікаў, што пайшлі ў прочкі

mirhaciennie — беларуская лацінка

Слова міргаценне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік міргаценне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мірза + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


міргану́ць (9)

(10) лязгаце́нне

міргатлі́ва (10)

(9) мігаце́нне

міргатлі́вы (10)

(10) шаргаце́нне

мірга́ць (7)

(9) рыгаце́нне

міргкі́ (6)

(10) дрыгаце́нне

мірглі́ва (8)

(11) скрыгаце́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

улюбёнае месца