назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова моркаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мо́ркаўка мн. мо́ркаўкі |
Родны каго? чаго? |
мо́ркаўкі мн. мо́ркавак |
Давальны каму? чаму? |
мо́ркаўцы мн. мо́ркаўкам |
Вінавальны каго? што? |
мо́ркаўку мн. мо́ркаўкі |
Творны кім? чым? |
мо́ркаўкай, мо́ркаўкаю мн. мо́ркаўкамі |
Месны у кім? у чым? |
мо́ркаўцы мн. мо́ркаўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
зяпло — крыкун, сварлівы чалавек
гаворкі Віцебшчыны— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.
morkaŭka — беларуская лацінка
Слова моркаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік моркаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове морква + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мо́рзаць (7)
(7) по́каўка ‹
› мо́рзнуць (8)
(8) гарка́ўка ‹
› Мо́рзэ (5)
(8) зо́ркаўка ‹
› мо́рква (6)
(8) ту́ркаўка ‹
› мо́рквавы (8)
(8) цэ́ркаўка ‹
› мо́рквачка (9)
(9) плё́скаўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.