ў
і
Мо́рзэ — назоўнік мо́рква — назоўнік
канцэпт

моркаўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова моркаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мо́ркаўка

мн.  мо́ркаўкі
Родны
каго? чаго?
мо́ркаўкі

мн.  мо́ркавак
Давальны
каму? чаму?
мо́ркаўцы

мн.  мо́ркаўкам
Вінавальны
каго? што?
мо́ркаўку

мн.  мо́ркаўкі
Творны
кім? чым?
мо́ркаўкай, мо́ркаўкаю

мн.  мо́ркаўкамі
Месны
у кім? у чым?
мо́ркаўцы

мн.  мо́ркаўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

зяпло — крыкун, сварлівы чалавек

гаворкі Віцебшчыны

— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.


morkaŭka — беларуская лацінка

Слова моркаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік моркаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове морква + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мо́рзаць (7)

(7) по́каўка

мо́рзнуць (8)

(8) гарка́ўка

Мо́рзэ (5)

(8) зо́ркаўка

мо́рква (6)

(8) ту́ркаўка

мо́рквавы (8)

(8) цэ́ркаўка

мо́рквачка (9)

(9) плё́скаўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

акулавы плаўнік