назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова мыта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мы́та мн. — |
Родны каго? чаго? |
мы́та мн. — |
Давальны каму? чаму? |
мы́ту мн. — |
Вінавальны каго? што? |
мы́та мн. — |
Творны кім? чым? |
мы́там мн. — |
Месны у кім? у чым? |
мы́це мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
насок паглядае ў пясок — пра таго, хто неўзабаве (гадоў праз 50) сыдзе на вечны спакой
час да Пана Бога пайсці / пара да Адама / пара да Абрагама на піваА як можа Бог разгневацца, калі гнеў адзін са смяротных грахоў?
myta — беларуская лацінка
Слова мыта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мыта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мыта + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мы́ська (6)
(6) нібы́та ‹
› мы́ся (4)
(7) венды́та ‹
› мы́т (3)
(4) жы́та ‹
› мы́тар (5)
(9) дзяржмыта ‹
› мы́тна-паграні́чны (16)
(7) размы́та ‹
› мы́тна-прававы́ (13)
(10) наўскапыта́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.