ў
і
мы́т — назоўнік мыта — назоўнік
канцэпт

мыта

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мыта
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мы́та

мн. 
Родны
каго? чаго?
мы́та

мн. 
Давальны
каму? чаму?
мы́ту

мн. 
Вінавальны
каго? што?
мы́та

мн. 
Творны
кім? чым?
мы́там

мн. 
Месны
у кім? у чым?
мы́це

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

насок паглядае ў пясок — пра таго, хто неўзабаве (гадоў праз 50) сыдзе на вечны спакой

час да Пана Бога пайсці / пара да Адама / пара да Абрагама на піва

А як можа Бог разгневацца, калі гнеў адзін са смяротных грахоў?


myta — беларуская лацінка

Слова мыта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мыта — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мыта + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мы́ська (6)

(6) нібы́та

мы́ся (4)

(7) венды́та

мы́т (3)

(4) жы́та

мы́тар (5)

(9) дзяржмыта

мы́тна-паграні́чны (16)

(7) размы́та

мы́тна-прававы́ (13)

(10) наўскапыта́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяміш