ў
і
мялава́ты — прыметнік мя́ленне — назоўнік
канцэпт

мялева

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мялева
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мя́лева

мн.  мя́левы
Родны
каго? чаго?
мя́лева

мн.  мя́леваў
Давальны
каму? чаму?
мя́леву

мн.  мя́левам
Вінавальны
каго? што?
мя́лева

мн.  мя́левы
Творны
кім? чым?
мя́левам

мн.  мя́левамі
Месны
у кім? у чым?
мя́леве

мн.  мя́левах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дурны сабака і на гаспадара брэша.

Прыказка.

— Чаму вы сталі выкладчыкам?
— Разумееш… Калі размаўляць з сабой сам-насам, гэта шызанутасць. А калі размаўляць з сабой пры студэнтах — гэта лекцыя.


mialieva — беларуская лацінка

Слова мялева (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мялева — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мялён + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мя́ла (4)

(9) бязбо́лева

мялава́ты (8)

(5) уле́ва

мя́лаваты (8)

(5) уле́ва

мя́ленне (7)

(8) бало́нева

Мяле́цій (7)

(13) аднаўзро́ўнева

мяле́ць (6)

(14) рознаўзро́ўнева


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

настаўнік і школа