мямлік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мямлік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	мя́млік мн. мя́млікі
Родны каго? чаго?	мя́мліка мн. мя́млікаў
Давальны каму? чаму?	мя́мліку мн. мя́млікам
Вінавальны каго? што?	мя́мліка мн. мя́млікаў
Творны кім? чым?	мя́млікам мн. мя́млікамі
Месны у кім? у чым?	мя́мліку мн. мя́мліках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).

нараджаешся
траціш жыццё на пошук ідэальных джынсаў
паміраеш

miamlik — беларуская лацінка

Слова мямлік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: