STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мясціна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
мясці́на мн. мясці́ны |
| Родны каго? чаго? |
мясці́ны мн. мясці́н |
| Давальны каму? чаму? |
мясці́не мн. мясці́нам |
| Вінавальны каго? што? |
мясці́ну мн. мясці́ны |
| Творны кім? чым? |
мясці́най, мясці́наю мн. мясці́намі |
| Месны у кім? у чым? |
мясці́не мн. мясці́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Уяўляеце, колькі людзей памятаюць мінулую версію вас, якой ужо не існуе?
miascina — беларуская лацінка
Слова мясціна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мясціна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мясцінка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мястра (6)
(9) агрэ́сціна ‹
› мястэ́чка (8)
(9) пярэ́сціна ‹
› мясці (5)
(7) вясці́на ‹
› мясці́нка (8)
(8) павуці́на ‹
› мясціся (7)
(9) ласку́ціна ‹
› мясці́цца (8)
(8) хамуці́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
