STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова навушнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
наву́шнік мн. наву́шнікі |
| Родны каго? чаго? |
наву́шніка мн. наву́шнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
наву́шніку мн. наву́шнікам |
| Вінавальны каго? што? |
наву́шнік мн. наву́шнікі |
| Творны кім? чым? |
наву́шнікам мн. наву́шнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
наву́шніку мн. наву́шніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Кожная зязюлька пра сваё кукуе.
Спачатку яны кажуць, што ў іх усё нармальна, а потым накручваюць дзясяткі кіламетраў пешшу пад сумныя песні ў навушніках.
navušnik — беларуская лацінка
Слова навушнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік навушнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове навык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› навучэ́нка (9)
(7) вяршні́к ‹
› навучэ́нне (9)
(6) вушні́к ‹
› навучэ́нскі (10)
(8) заву́шнік ‹
› навыбівацца (11)
(14) стэрэанаву́шнік ‹
› навыбіва́ць (10)
(13) радыёнаву́шнік ‹
› навыбіра́ць (10)
(10) двухвушнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
