ў
і
ву́шна-скро́невы — прыметнік вушны́ — прыметнік
канцэпт

вушнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вушнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вушні́к

мн.  вушнікі́
Родны
каго? чаго?
вушніка́

мн.  вушніко́ў
Давальны
каму? чаму?
вушніку́

мн.  вушніка́м
Вінавальны
каго? што?
вушніка́

мн.  вушніко́ў
Творны
кім? чым?
вушніко́м

мн.  вушніка́мі
Месны
у кім? у чым?
вушніку́

мн.  вушніка́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

З сваёю цаною на кірмаш не едуць.
У чужой бажніцы свечкі не папраўляй.


Калі мне не падабаюцца алівы — я іх не ем. Я не заходжу да аліў на старонку, не цікаўлюся іхным жыццём і не абмяркоўваю гэтыя сраныя алівы.

І я зусім зараз не пра алівы.

vušnik — беларуская лацінка

Слова вушнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вушнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выабражэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вушла́ты (7)

(9) панчо́шнік

ву́шлы (5)

(7) ве́ршнік

ву́шна-скро́невы (14)

(7) вяршні́к

вушны́ (5)

(8) заву́шнік

вы́ (2)

(8) наву́шнік

вы́абражаны (10)

(14) стэрэанаву́шнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гісторыя сабак