STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вушнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вушні́к мн. вушнікі́ |
| Родны каго? чаго? |
вушніка́ мн. вушніко́ў |
| Давальны каму? чаму? |
вушніку́ мн. вушніка́м |
| Вінавальны каго? што? |
вушніка́ мн. вушніко́ў |
| Творны кім? чым? |
вушніко́м мн. вушніка́мі |
| Месны у кім? у чым? |
вушніку́ мн. вушніка́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бачыць вока, ды ляжыць высока.
— Хоць бы раз паклікала мяне з сабой адпачыць.
— Я не адпачываю з жанатымі.
— Я ж твой муж.
— Ніякіх вы́няткаў!
vušnik — беларуская лацінка
Слова вушнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вушнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выабражэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вушла́ты (7)
(9) панчо́шнік ‹
› ву́шлы (5)
(7) ве́ршнік ‹
› ву́шна-скро́невы (14)
(7) вяршні́к ‹
› вушны́ (5)
(8) заву́шнік ‹
› вы́ (2)
(8) наву́шнік ‹
› вы́абражаны (10)
(14) стэрэанаву́шнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
