назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова наданне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нада́нне мн. нада́нні |
Родны каго? чаго? |
нада́ння мн. нада́нняў |
Давальны каму? чаму? |
нада́нню мн. нада́нням |
Вінавальны каго? што? |
нада́нне мн. нада́нні |
Творны кім? чым? |
нада́ннем мн. нада́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
нада́нні мн. нада́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жыгу́чка, пяку́чка — пякучая крапіва́ з дробным лісцем
— І хто мы з табой цяпер, сябры ці палюбоўнікі?..
Ён стаяў ля акна і маўчаў…
— Кім бы ты хацеў быць? — спытала яна зноў.
Ён паглядзеў у акно, на зорнае неба, і летуценна адказаў:
— Астранаўтам!
nadannie — беларуская лацінка
Слова наданне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік наданне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове надар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› надалу́жаны (10)
(10) саўлада́нне ‹
› надалу́жыць (10)
(12) лесаўлада́нне ‹
› надампулярны (12)
(13) землеўлада́нне ‹
› нада́ны (6)
(7) па́данне ‹
› нада́ны (6)
(7) пада́нне ‹
› нада́р (5)
(8) апада́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.