назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова напрананне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
напрана́нне мн. напрана́нні |
Родны каго? чаго? |
напрана́ння мн. напрана́нняў |
Давальны каму? чаму? |
напрана́нню мн. напрана́нням |
Вінавальны каго? што? |
напрана́нне мн. напрана́нні |
Творны кім? чым? |
напрана́ннем мн. напрана́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
напрана́нні мн. напрана́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.
У космасе ніхто не пачуе твой крык.
У твітэры ніхто не прачытае твой твіт.
napranannie — беларуская лацінка
Слова напрананне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік напрананне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове напратка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› напрамі́лы (9)
(9) апрана́нне ‹
› напрамкі́ (8)
(13) пераапрана́нне ‹
› напраму́ю (8)
(12) падапрана́нне ‹
› напрананы (9)
(11) распрана́нне ‹
› напрананы (9)
(15) самараспрананне ‹
› напрана́цца (10)
(6) гна́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.