назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова нараўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нараўле́нне мн. нараўле́нні |
Родны каго? чаго? |
нараўле́ння мн. нараўле́нняў |
Давальны каму? чаму? |
нараўле́нню мн. нараўле́нням |
Вінавальны каго? што? |
нараўле́нне мн. нараўле́нні |
Творны кім? чым? |
нараўле́ннем мн. нараўле́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
нараўле́нні мн. нараўле́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Язык ходзіць, як мянташка па касе.
пра балбатлівага чалавекаТакое ўражанне, што 80 % беларускіх прыказак — пра беды, бядоту, галечу, галоту, нястачы, нядолю, слёзы, енк, адчай, пакуты, мукі, мучэнні, гора, гараванне, боль, смутак, няшчасце, гаротны лёс.
У капца́ няма канца.naraŭliennie — беларуская лацінка
Слова нараўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нараўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нараўлянка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› наратывіза́цыя (13)
(12) аздараўле́нне ‹
› нараты́ўна (9)
(16) самааздараўле́нне ‹
› нараты́ўны (9)
(13) выздараўле́нне ‹
› нараўля́нка (10)
(13) прынараўле́нне ‹
› нараўля́нскі (11)
(9) праўле́нне ‹
› нараўнава́ць (11)
(10) апраўле́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.