назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова нараўлянка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нараўля́нка мн. нараўля́нкі |
Родны каго? чаго? |
нараўля́нкі мн. нараўля́нак |
Давальны каму? чаму? |
нараўля́нцы мн. нараўля́нкам |
Вінавальны каго? што? |
нараўля́нку мн. нараўля́нак |
Творны кім? чым? |
нараўля́нкай, нараўля́нкаю мн. нараўля́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
нараўля́нцы мн. нараўля́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
«Разышоўся як Ігналя на вечарынцы».
Што там была за вечарынка і што рабіў той Ігналя?naraŭlianka — беларуская лацінка
Слова нараўлянка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нараўлянка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нарацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нараты́ўна (9)
(10) забаўля́нка ‹
› нараты́ўны (9)
(16) хуткапрамаўля́нка ‹
› нараўле́нне (10)
(15) хуткавымаўля́нка ‹
› нараўля́нскі (11)
(11) астраўля́нка ‹
› нараўнава́ць (11)
(9) кіяўля́нка ‹
› нараўне́ (7)
(8) кафля́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.