ў
і
нараўле́нне — назоўнік нараўля́нскі — прыметнік
канцэпт

нараўлянка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова нараўлянка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
нараўля́нка

мн.  нараўля́нкі
Родны
каго? чаго?
нараўля́нкі

мн.  нараўля́нак
Давальны
каму? чаму?
нараўля́нцы

мн.  нараўля́нкам
Вінавальны
каго? што?
нараўля́нку

мн.  нараўля́нак
Творны
кім? чым?
нараўля́нкай, нараўля́нкаю

мн.  нараўля́нкамі
Месны
у кім? у чым?
нараўля́нцы

мн.  нараўля́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці


«Разышоўся як Ігналя на вечарынцы».

Што там была за вечарынка і што рабіў той Ігналя?

naraŭlianka — беларуская лацінка

Слова нараўлянка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік нараўлянка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове нарацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


нараты́ўна (9)

(10) забаўля́нка

нараты́ўны (9)

(16) хуткапрамаўля́нка

нараўле́нне (10)

(15) хуткавымаўля́нка

нараўля́нскі (11)

(11) астраўля́нка

нараўнава́ць (11)

(9) кіяўля́нка

нараўне́ (7)

(8) кафля́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паедзем у вёску