назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова нартучванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
нарту́чванне мн. нарту́чванні |
Родны каго? чаго? |
нарту́чвання мн. нарту́чванняў |
Давальны каму? чаму? |
нарту́чванню мн. нарту́чванням |
Вінавальны каго? што? |
нарту́чванне мн. нарту́чванні |
Творны кім? чым? |
нарту́чваннем мн. нарту́чваннямі |
Месны у кім? у чым? |
нарту́чванні мн. нарту́чваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.
— Скажыце, калі я пайду па гэтай вуліцы, там будзе вакзал?
— Ведаеце, ён там будзе, нават калі вы туды не пойдзеце.
nartučvannie — беларуская лацінка
Слова нартучванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нартучванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нартэкс + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нарту́ціць (9)
(12) падтру́чванне ‹
› нарту́чаны (9)
(11) вытру́чванне ‹
› нарту́чаны (9)
(11) прыру́чванне ‹
› нарту́чвацца (11)
(10) адчу́чванне ‹
› нарту́чваць (10)
(11) замо́ўчванне ‹
› на́ртэкс (7)
(11) адмо́ўчванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.