назоўнік
толькі множны лік
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
множналікавы
праскланяць слова наручы
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
— мн. на́ручы |
Родны каго? чаго? |
— мн. на́ручаў |
Давальны каму? чаму? |
— мн. на́ручам |
Вінавальны каго? што? |
— мн. на́ручы |
Творны кім? чым? |
— мн. на́ручамі |
Месны у кім? у чым? |
— мн. на́ручах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
маленькі, ды залаценькі
Ніжэй ёсць спасылка «выпадковае».
Націсні на яе тры разы — атрымаеш тры словы.
Гэта тое, што цябе чакае ў найбліжэйшы тыдзень.
Старнік не брэша, бо зоркі не брэшуць.
naručy — беларуская лацінка
Слова наручы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік наручы — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нарцыс + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нару́тавіцкі (11)
(6) гару́чы ‹
› нару́чнік (8)
(8) негару́чы ‹
› нару́чны (7)
(8) галару́чы ‹
› нарцы́с (6)
(9) неўміру́чы ‹
› нарцы́савы (9)
(11) непрыміру́чы ‹
› нарцысі́зм (9)
(7) нямру́чы ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.