ў
і
насме́шачка — назоўнік насме́шліва — прыслоўе
канцэпт

насмешка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова насмешка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
насме́шка

мн.  насме́шкі
Родны
каго? чаго?
насме́шкі

мн.  насме́шак
Давальны
каму? чаму?
насме́шцы

мн.  насме́шкам
Вінавальны
каго? што?
насме́шку

мн.  насме́шкі
Творны
кім? чым?
насме́шкай, насме́шкаю

мн.  насме́шкамі
Месны
у кім? у чым?
насме́шцы

мн.  насме́шках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

але́ ж і — выказвае здзіўленне, захапленне, абурэнне, іронію
Але ж і навальніца! Але ж і нягоднік!

Ну, ты, брат Мікіта, і дока!
Але ж і на выдумкі хват!
Усіх інжынераў далёка
Пакінуў, адсунуў назад!
(Якуб Колас)

Ці павінен мужчына дарыць жанчыне кветкі на першым спатканні, калі грошы дала яму жонка толькі на бульбу і хлеб?


nasmieška — беларуская лацінка

Слова насмешка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік насмешка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове насмешлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


насме́чвацца (11)

(8) во́бмешка

насме́чваць (10)

(8) падме́шка

насме́шачка (10)

(8) по́дмешка

насме́шліва (10)

(8) пасме́шка

насме́шліва-ірані́чны (19)

(10) перасме́шка

насмешліва-павучальны (21)

(11) пустасме́шка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сустрэцца цвярозымі і выпіць