назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова насмешка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
насме́шка мн. насме́шкі |
Родны каго? чаго? |
насме́шкі мн. насме́шак |
Давальны каму? чаму? |
насме́шцы мн. насме́шкам |
Вінавальны каго? што? |
насме́шку мн. насме́шкі |
Творны кім? чым? |
насме́шкай, насме́шкаю мн. насме́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
насме́шцы мн. насме́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
але́ ж і — выказвае здзіўленне, захапленне, абурэнне, іронію
Але ж і навальніца! Але ж і нягоднік!
Ці павінен мужчына дарыць жанчыне кветкі на першым спатканні, калі грошы дала яму жонка толькі на бульбу і хлеб?
nasmieška — беларуская лацінка
Слова насмешка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік насмешка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове насмешлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› насме́чвацца (11)
(8) во́бмешка ‹
› насме́чваць (10)
(8) падме́шка ‹
› насме́шачка (10)
(8) по́дмешка ‹
› насме́шліва (10)
(8) пасме́шка ‹
› насме́шліва-ірані́чны (19)
(10) перасме́шка ‹
› насмешліва-павучальны (21)
(11) пустасме́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.