назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова насмяянне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
насмяя́нне мн. насмяя́нні |
Родны каго? чаго? |
насмяя́ння мн. насмяя́нняў |
Давальны каму? чаму? |
насмяя́нню мн. насмяя́нням |
Вінавальны каго? што? |
насмяя́нне мн. насмяя́нні |
Творны кім? чым? |
насмяя́ннем мн. насмяя́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
насмяя́нні мн. насмяя́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Шчасце ўсюды, дзе захочаш.
Спытала ў псіхолага, ці звязаная дэпрэсія з маім высокім інтэлектам — яна сказала, што ў мяне няма ні высокага інтэлекту, ні дэпрэсіі.
nasmiajannie — беларуская лацінка
Слова насмяянне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік насмяянне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове наснічка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› насмяціцца (10)
(8) спрыя́нне ‹
› насмяці́ць (9)
(7) бляя́нне ‹
› насмяшы́ць (9)
(8) асмяя́нне ‹
› насмяя́цца (9)
(9) абсмяя́нне ‹
› насмяя́ць (8)
(6) пяя́нне ‹
› наснава́ны (9)
(8) чычэро́не ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.