назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова анемона
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
анемо́на мн. анемо́ны |
Родны каго? чаго? |
анемо́ны мн. анемо́н |
Давальны каму? чаму? |
анемо́не мн. анемо́нам |
Вінавальны каго? што? |
анемо́ну мн. анемо́ны |
Творны кім? чым? |
анемо́най, анемо́наю мн. анемо́намі |
Месны у кім? у чым? |
анемо́не мн. анемо́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурны сабака і на гаспадара брэша.
Прыказка.— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.
aniemona — беларуская лацінка
Слова анемона (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік анемона — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове анёр + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› анемі́я (6)
(7) засло́на ‹
› анемо́граф (9)
(6) мамо́на ‹
› анемо́метр (9)
(8) флегмо́на ‹
› анергі́я (7)
(10) ізаанемо́на ‹
› анеро́ід (7)
(6) Сымо́на ‹
› анестэзава́льны (14)
(4) но́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.