назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова нус
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ну́с мн. ну́сы |
Родны каго? чаго? |
ну́су мн. ну́саў |
Давальны каму? чаму? |
ну́су мн. ну́сам |
Вінавальны каго? што? |
ну́с мн. ну́сы |
Творны кім? чым? |
ну́сам мн. ну́самі |
Месны у кім? у чым? |
ну́се мн. ну́сах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе няма ахвоты, там няма работы.
Няхай будзе з табой Ахвота!— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.
nus — беларуская лацінка
Слова нус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік нус — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове нут + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нунча́кі (7)
(10) пампе́льмус ‹
› нурэ́кскі (8)
(7) халэ́мус ‹
› нурэ́нне (7)
(5) ля́мус ‹
› ну́т (3)
(4) анус ‹
› нутацы́йны (9)
(5) га́нус ‹
› нута́цыя (7)
(8) панда́нус ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.