ў
і
павіні́цца — дзеяслоў паві́ннік — назоўнік
канцэпт

павіннасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова павіннасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паві́ннасць

мн.  паві́ннасці
Родны
каго? чаго?
паві́ннасці

мн.  паві́ннасцей, паві́ннасцяў
Давальны
каму? чаму?
паві́ннасці

мн.  паві́ннасцям
Вінавальны
каго? што?
паві́ннасць

мн.  паві́ннасці
Творны
кім? чым?
паві́ннасцю

мн.  паві́ннасцямі
Месны
у кім? у чым?
паві́ннасці

мн.  паві́ннасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.


мне ў адной краме сказалі:
«гэтыя красоўкі не арыгіналы, гэта ЛЮКС-КОПІЯ»


pavinnasć — беларуская лацінка

Слова павіннасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік павіннасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове павіннік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


павінава́ціць (12)

(11) глыбі́ннасць

паві́нен (7)

(8) ві́ннасць

павіні́цца (9)

(14) клейкаві́ннасць

паві́ннік (8)

(12) непаві́ннасць

паві́нніца (9)

(13) гужпаві́ннасць

паві́нны (7)

(11) праві́ннасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

антылопа сустрэла лопу