назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пазычальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пазыча́льнік мн. пазыча́льнікі |
Родны каго? чаго? |
пазыча́льніка мн. пазыча́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
пазыча́льніку мн. пазыча́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
пазыча́льніка мн. пазыча́льнікаў |
Творны кім? чым? |
пазыча́льнікам мн. пазыча́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
пазыча́льніку мн. пазыча́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Твая бяда — твая нуда.
Не маё гарыць — не мне тушыць.
То не мая кароўка ўгрузла.
Уявіце, што вы маркетолаг і вам трэба прыдумаць назву згушчонкі з літарамі "і" ды "ў".
можна ўскладніць: яшчэ і з апострафамpazyčaĺnik — беларуская лацінка
Слова пазычальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пазычальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пазычальніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пазыўны (7)
(12) замяшча́льнік ‹
› пазыўны́я (8)
(17) кровазамяшча́льнік ‹
› пазыхо́дзіць (11)
(12) сумяшча́льнік ‹
› пазыча́льніца (12)
(13) запазыча́льнік ‹
› пазыча́нне (9)
(14) пераключа́льнік ‹
› пазы́чаны (8)
(11) уключа́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Як напужаць супрацоўніка медкамісіі.