назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова пазыўныя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́я |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́х |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́м |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́я |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́мі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. пазыўны́х |
скарбніца
Сарока сароку бачыць здалёку.
Свой свайго (чорт чорта) пазнаў і на піва пазваў.
А калі б Neo быў антытаблетачнікам?
pazyŭnyja — беларуская лацінка
Слова пазыўныя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пазыўныя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пазычальнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пазыўні́ца (9)
(9) крапі́ўныя ‹
› пазыўны́ (7)
(12) цеплакро́ўныя ‹
› пазыўны (7)
(14) халаднакро́ўныя ‹
› пазыхо́дзіць (11)
(13) радыёпазыўны́я ‹
› пазыча́льнік (11)
(13) аднапо́крыўныя ‹
› пазыча́льніца (12)
(8) клаа́чныя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.