назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пакарочванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пакаро́чванне мн. пакаро́чванні |
Родны каго? чаго? |
пакаро́чвання мн. пакаро́чванняў |
Давальны каму? чаму? |
пакаро́чванню мн. пакаро́чванням |
Вінавальны каго? што? |
пакаро́чванне мн. пакаро́чванні |
Творны кім? чым? |
пакаро́чваннем мн. пакаро́чваннямі |
Месны у кім? у чым? |
пакаро́чванні мн. пакаро́чваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бачыць вока, ды ляжыць высока.
«Сысці ты можаш толькі ў магілу, а з працы — звольніцца», — сказаў дырэктар і не падпісаў тваю заяву.
pakaročvannie — беларуская лацінка
Слова пакарочванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пакарочванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пакарыцель + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пакарне́йшы (10)
(13) разваро́чванне ‹
› пакаро́чаны (10)
(12) вываро́чванне ‹
› пакаро́чаны (10)
(12) закаро́чванне ‹
› пакаро́чвацца (12)
(13) падкаро́чванне ‹
› пакаро́чваць (11)
(11) скаро́чванне ‹
› пакарпа́ны (9)
(11) укаро́чванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Брэнд Hvilina выглядаў бы лепш пад назвай Filina.