пакрыўленасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова пакрыўленасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пакры́ўленасць мн. пакры́ўленасці
Родны каго? чаго?	пакры́ўленасці мн. пакры́ўленасцяў, пакры́ўленасцей
Давальны каму? чаму?	пакры́ўленасці мн. пакры́ўленасцям
Вінавальны каго? што?	пакры́ўленасць мн. пакры́ўленасці
Творны кім? чым?	пакры́ўленасцю мн. пакры́ўленасцямі
Месны у кім? у чым?	пакры́ўленасці мн. пакры́ўленасцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

бры́нда — пра таго, хто без патрэбы ходзіць, сноўдаецца (бадзяецца, швэндаецца, валэндаецца), нічога не робіць

У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.

pakryŭlienasć — беларуская лацінка

Слова пакрыўленасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: