назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова неўстаноўленасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
неўстано́ўленасць мн. неўстано́ўленасці |
Родны каго? чаго? |
неўстано́ўленасці мн. неўстано́ўленасцяў, неўстано́ўленасцей |
Давальны каму? чаму? |
неўстано́ўленасці мн. неўстано́ўленасцям |
Вінавальны каго? што? |
неўстано́ўленасць мн. неўстано́ўленасці |
Творны кім? чым? |
неўстано́ўленасцю мн. неўстано́ўленасцямі |
Месны у кім? у чым? |
неўстано́ўленасці мн. неўстано́ўленасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.
Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.
мованацыкі: з філіжанкі!nieŭstanoŭlienasć — беларуская лацінка
Слова неўстаноўленасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік неўстаноўленасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове неўстрашальнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› неўсталява́насць (15)
(13) абумо́ўленасць ‹
› неўсталява́ны (12)
(19) узаемаабумо́ўленасць ‹
› неўсталява́ны (12)
(15) неабумо́ўленасць ‹
› неўстано́ўлены (13)
(13) адухо́ўленасць ‹
› неўстано́ўлены (13)
(11) ажы́ўленасць ‹
› неўстаю́шкі (10)
(13) пакры́ўленасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.