Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

палок, -лка, мужчынскі род
  1. Нары паміж печчу і ложкам або паміж печчу і супрацьлеглай сцяной уздоўж глухой сцяны ў сялянскай хаце. Нявестка, памыўшы посуд, прылягла на палку пры печы. ← Валянцін Мыслівец. Усе распраналіся, клалі адзежу на палок ля печы ў адну кучу, рассаджваліся. ← Леанід Гаўрылкін. // Тое, што і пол² (у 1 знач.). Пры печы туляцца палаці, Уздоўж сцяны стаіць палок. ← Якуб Колас. Ад печы да супрацьлеглай сцяны быў пасланы палок з дошчак, засланы коўдрамі. ← Платон Галавач.
  2. Памост у лазні, на якім парацца. На палку, дзе звычайна парацца, гарыць свечка. ← Іван Навуменка.
  3. спецыяльны тэрмін Падвесная платформа, з якой вядзецца будаўніцтва ствалоў шахт, руднікоў.

❌

палок

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова палок
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пало́к мн. палкі́
Родны каго? чаго?	палка́ мн. палко́ў
Давальны каму? чаму?	палку́ мн. палка́м
Вінавальны каго? што?	пало́к мн. палкі́
Творны кім? чым?	палко́м мн. палка́мі
Месны у кім? у чым?	палку́ мн. палка́х
Клічная форма	— мн. —

Слова палок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік палок — у родным, давальным, творным і месным склоне

палок

Навігатар

Мемчыкі