ў
і
памо́чнік — назоўнік памо́чны — прыметнік
канцэпт

памочніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова памочніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
памо́чніца

мн.  памо́чніцы
Родны
каго? чаго?
памо́чніцы

мн.  памо́чніц
Давальны
каму? чаму?
памо́чніцы

мн.  памо́чніцам
Вінавальны
каго? што?
памо́чніцу

мн.  памо́чніц
Творны
кім? чым?
памо́чніцай, памо́чніцаю

мн.  памо́чніцамі
Месны
у кім? у чым?
памо́чніцы

мн.  памо́чніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць


У 1700 годзе Расія ўвяла юліянскі каляндар, якому на той момант было 1746 гадоў.

Рэч Паспалітая ў 1582 годзе перайшла на грыгарыянскі каляндар, як толькі ён з’явіўся.

pamočnica — беларуская лацінка

Слова памочніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік памочніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пампа + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


памо́чаны (8)

(9) тало́чніца

памо́чаны (8)

(9) скло́чніца

памо́чнік (8)

(11) аверло́чніца

памо́чны (7)

(10) стано́чніца

памо́шчаны (9)

(15) многастано́чніца

памо́шчаны (9)

(11) адзіно́чніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

стаўленне да монстраў