STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова апавяданне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
апавяда́нне мн. апавяда́нні |
| Родны каго? чаго? |
апавяда́ння мн. апавяда́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
апавяда́нню мн. апавяда́нням |
| Вінавальны каго? што? |
апавяда́нне мн. апавяда́нні |
| Творны кім? чым? |
апавяда́ннем мн. апавяда́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
апавяда́нні мн. апавяда́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не чапай сабаку, ён і гаўкаць не будзе.
— Мілая, толькі ўяві: заснём у абдымках адно аднаго, а рана-раненька ты ўстанеш і прыгатуеш сняданак. Праўда здорава?
— Ведаеш… ідзі ты дадому…
apaviadannie — беларуская лацінка
Слова апавяданне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апавяданне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апавяшчальнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апавяда́льніца (13)
(9) давяда́нне ‹
› апавяда́льніцкі (14)
(9) завяда́нне ‹
› апавяда́льны (11)
(9) павяда́нне ‹
› апавяда́ны (9)
(15) мі́ні-апавяда́нне ‹
› апавяда́ны (9)
(14) кінаапавяда́нне ‹
› апавяда́цца (10)
(14) тэлеапавяда́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
