назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова паняволенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
паняво́ленне мн. паняво́ленні |
Родны каго? чаго? |
паняво́лення мн. паняво́ленняў |
Давальны каму? чаму? |
паняво́ленню мн. паняво́ленням |
Вінавальны каго? што? |
паняво́ленне мн. паняво́ленні |
Творны кім? чым? |
паняво́леннем мн. паняво́леннямі |
Месны у кім? у чым? |
паняво́ленні мн. паняво́леннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Госць першы дзень — золата, другі — серабро, а трэці — медзь, хоць і дадому едзь.
— Вы так молада выглядаеце, у чым ваш сакрэт?
— Мне дваццаць.
paniavoliennie — беларуская лацінка
Слова паняволенне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паняволенне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове панявольнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паняве́чаны (10)
(8) кво́ленне ‹
› паняве́чыць (10)
(9) няво́ленне ‹
› паняво́ленасць (13)
(11) заняво́ленне ‹
› паняво́лены (10)
(12) падняво́ленне ‹
› паняво́лены (10)
(10) зняво́ленне ‹
› паняво́лі (8)
(12) разняво́ленне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мінск