ў
і
парасо́ль — назоўнік парасо́н — назоўнік
канцэпт

парасолька

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова парасолька
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
парасо́лька

мн.  парасо́лькі
Родны
каго? чаго?
парасо́лькі

мн.  парасо́лек
Давальны
каму? чаму?
парасо́льцы

мн.  парасо́лькам
Вінавальны
каго? што?
парасо́льку

мн.  парасо́лькі
Творны
кім? чым?
парасо́лькай, парасо́лькаю

мн.  парасо́лькамі
Месны
у кім? у чым?
парасо́льцы

мн.  парасо́льках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)

«Аньця як філюта, скура на ёй гаворыць».

Парасолька — гэта самалёцік-манапланік з крыльцам, устаноўленым над корпусікам.

а парасон гэта парасон

parasoĺka — беларуская лацінка

Слова парасолька (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік парасолька — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове парасон + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


параску́сваць (12)

(6) ро́лька

па́раснік (8)

(8) ціро́лька

парасо́ль (8)

(11) бандэро́лька

парасо́н (7)

(8) бабу́лька

парасо́навы (10)

(10) аздабу́лька

парасо́навыя (11)

(8) жабу́лька


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

папраўляйце маё жыццё