назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пароша
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
паро́ша мн. — |
Родны каго? чаго? |
паро́шы мн. — |
Давальны каму? чаму? |
паро́шы мн. — |
Вінавальны каго? што? |
паро́шу мн. — |
Творны кім? чым? |
паро́шай, паро́шаю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
паро́шы мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тады слова — серабро, калі справа — золата.
Бачыў сёння былую з нейкім гандонам у кнігарні. Сука, я абавязкова навучуся чытаць.
paroša — беларуская лацінка
Слова пароша (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пароша — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове парпліца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паро́хкваць (10)
(9) кнігано́ша ‹
› паро́цца (7)
(9) лістано́ша ‹
› паро́ць (6)
(9) лістано́ша ‹
› паро́ю (5)
(8) паўгро́ша ‹
› парплі́ца (8)
(7) свято́ша ‹
› парсе́к (6)
(7) свято́ша ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.