ў
і
паро́ць — дзеяслоў паро́ю — прыслоўе
канцэпт

пароша

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пароша
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паро́ша

мн. 
Родны
каго? чаго?
паро́шы

мн. 
Давальны
каму? чаму?
паро́шы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
паро́шу

мн. 
Творны
кім? чым?
паро́шай, паро́шаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
паро́шы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тады слова — серабро, калі справа — золата.


Бачыў сёння былую з нейкім гандонам у кнігарні. Сука, я абавязкова навучуся чытаць.


paroša — беларуская лацінка

Слова пароша (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пароша — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове парпліца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паро́хкваць (10)

(9) кнігано́ша

паро́цца (7)

(9) лістано́ша

паро́ць (6)

(9) лістано́ша

паро́ю (5)

(8) паўгро́ша

парплі́ца (8)

(7) свято́ша

парсе́к (6)

(7) свято́ша


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

што перадае зайчык