апантанка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова апантанка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	апанта́нка мн. апанта́нкі
Родны каго? чаго?	апанта́нкі мн. апанта́нак
Давальны каму? чаму?	апанта́нцы мн. апанта́нкам
Вінавальны каго? што?	апанта́нку мн. апанта́нак
Творны кім? чым?	апанта́нкай, апанта́нкаю мн. апанта́нкамі
Месны у кім? у чым?	апанта́нцы мн. апанта́нках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуй: злых на прывязі трымаюць.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

apantanka — беларуская лацінка

Слова апантанка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: