назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова паска
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
па́ска мн. па́скі |
| Родны каго? чаго? |
па́скі мн. па́сак |
| Давальны каму? чаму? |
па́сцы мн. па́скам |
| Вінавальны каго? што? |
па́ску мн. па́скі |
| Творны кім? чым? |
па́скай, па́скаю мн. па́скамі |
| Месны у кім? у чым? |
па́сцы мн. па́сках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
гандэ́лак — закусачная
Этымалагічны слоўнік беларускай мовыЯк хочацца, так і пішацца!
залатое правілаpaska — беларуская лацінка
Слова паска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паска — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове паскавытванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пасіянарна́сць (13)
(8) грыма́ска ‹
› пасіяна́рны (10)
(8) нязна́ска ‹
› па́ск (4)
(7) вы́наска ‹
› паскавытацца (12)
(6) апа́ска ‹
› паскавыта́ць (11)
(7) запа́ска ‹
› паскавы́тванне (13)
(7) папа́ска ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.