ў
і
паўнапра́ўна — прыслоўе паўнапра́ўны — прыметнік
канцэпт

паўнапраўнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова паўнапраўнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 паўнапра́ўнасць

мн.  паўнапра́ўнасці
Родны
каго? чаго?		 паўнапра́ўнасці

мн.  паўнапра́ўнасцяў, паўнапра́ўнасцей
Давальны
каму? чаму?		 паўнапра́ўнасці

мн.  паўнапра́ўнасцям
Вінавальны
каго? што?		 паўнапра́ўнасць

мн.  паўнапра́ўнасці
Творны
кім? чым?		 паўнапра́ўнасцю

мн.  паўнапра́ўнасцямі
Месны
у кім? у чым?		 паўнапра́ўнасці

мн.  паўнапра́ўнасцях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

За высокім частаколам слівы смачнейшыя.


Жонка спытала, што рабіць з полем. Адказаў — палі.
Тлумачу пажарным, што такое аманімія.


paŭnapraŭnasć — беларуская лацінка

Слова паўнапраўнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паўнапраўнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове паўната + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› паўнамо́цтва (11)

(12) бяссла́ўнасць ‹

› паўнапра́ўе (10)

(9) пра́ўнасць ‹

› паўнапра́ўна (11)

(13) самапра́ўнасць ‹

› паўнапра́ўны (11)

(16) непаўнапра́ўнасць ‹

› паўнапро́фільны (14)

(14) раўнапра́ўнасць ‹

› паўнапрывадны (13)

(16) нераўнапра́ўнасць ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

курванё