ў
і
аперэ́тачны — прыметнік апе́сціць — дзеяслоў
канцэпт

аперэтка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова аперэтка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аперэ́тка

мн.  аперэ́ткі
Родны
каго? чаго?
аперэ́ткі

мн.  аперэ́так
Давальны
каму? чаму?
аперэ́тцы

мн.  аперэ́ткам
Вінавальны
каго? што?
аперэ́тку

мн.  аперэ́ткі
Творны
кім? чым?
аперэ́ткай, аперэ́ткаю

мн.  аперэ́ткамі
Месны
у кім? у чым?
аперэ́тцы

мн.  аперэ́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ціхая цішыня гром прыносіць.


Як пачаць бульбасрач. На сямейным застоллі пытаеце:
Навошта бульбу садзіць, калі можна купіць?


apieretka — беларуская лацінка

Слова аперэтка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік аперэтка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апетыт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


аперэ́та (7)

(10) анахарэ́тка

аперэ́тачна-драматургі́чны (24)

(8) субрэ́тка

аперэ́тачны (10)

(7) эгрэ́тка

апе́сціць (8)

(8) сакрэ́тка

апе́таваць (9)

(9) табурэ́тка

апе́ты (5)

(8) леўрэ́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пазнаёміцца