назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова аперэтка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
аперэ́тка мн. аперэ́ткі |
| Родны каго? чаго? |
аперэ́ткі мн. аперэ́так |
| Давальны каму? чаму? |
аперэ́тцы мн. аперэ́ткам |
| Вінавальны каго? што? |
аперэ́тку мн. аперэ́ткі |
| Творны кім? чым? |
аперэ́ткай, аперэ́ткаю мн. аперэ́ткамі |
| Месны у кім? у чым? |
аперэ́тцы мн. аперэ́тках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І ціхая цішыня гром прыносіць.
Як пачаць бульбасрач. На сямейным застоллі пытаеце:
Навошта бульбу садзіць, калі можна купіць?
apieretka — беларуская лацінка
Слова аперэтка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аперэтка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апетыт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аперэ́та (7)
(10) анахарэ́тка ‹
› аперэ́тачна-драматургі́чны (24)
(8) субрэ́тка ‹
› аперэ́тачны (10)
(7) эгрэ́тка ‹
› апе́сціць (8)
(8) сакрэ́тка ‹
› апе́таваць (9)
(9) табурэ́тка ‹
› апе́ты (5)
(8) леўрэ́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.