назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пена
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пе́на мн. пе́ны |
Родны каго? чаго? |
пе́ны мн. пе́н |
Давальны каму? чаму? |
пе́не мн. пе́нам |
Вінавальны каго? што? |
пе́ну мн. пе́ны |
Творны кім? чым? |
пе́най, пе́наю мн. пе́намі |
Месны у кім? у чым? |
пе́не мн. пе́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.
На вечарынцы сказалі адчуваць сябе як дома, таму я памыўся пад душам і лёг спаць.
piena — беларуская лацінка
Слова пена (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пена — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пенааддзяляльнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пемзалі́тавы (11)
(6) уто́ена ‹
› пемзаўшчы́к (10)
(8) прыто́ена ‹
› пе́мфігус (8)
(10) непрыто́ена ‹
› пенааддзяля́льнік (16)
(8) бурапе́на ‹
› пенааддзяля́льны (15)
(8) скарпе́на ‹
› пенабето́н (9)
(6) купе́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.