ў
і
пе́мфігус — назоўнік пенааддзяля́льнік — назоўнік
канцэпт

пена

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пена
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пе́на

мн.  пе́ны
Родны
каго? чаго?
пе́ны

мн.  пе́н
Давальны
каму? чаму?
пе́не

мн.  пе́нам
Вінавальны
каго? што?
пе́ну

мн.  пе́ны
Творны
кім? чым?
пе́най, пе́наю

мн.  пе́намі
Месны
у кім? у чым?
пе́не

мн.  пе́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.


На вечарынцы сказалі адчуваць сябе як дома, таму я памыўся пад душам і лёг спаць.


piena — беларуская лацінка

Слова пена (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пена — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пенааддзяляльнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пемзалі́тавы (11)

(6) уто́ена

пемзаўшчы́к (10)

(8) прыто́ена

пе́мфігус (8)

(10) непрыто́ена

пенааддзяля́льнік (16)

(8) бурапе́на

пенааддзяля́льны (15)

(8) скарпе́на

пенабето́н (9)

(6) купе́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

піўная пена