назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апіска
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
апі́ска мн. апі́скі |
| Родны каго? чаго? |
апі́скі мн. апі́сак |
| Давальны каму? чаму? |
апі́сцы мн. апі́скам |
| Вінавальны каго? што? |
апі́ску мн. апі́скі |
| Творны кім? чым? |
апі́скай, апі́скаю мн. апі́скамі |
| Месны у кім? у чым? |
апі́сцы мн. апі́сках |
| Клічная форма | — мн. — |
Пажарнікі паабедалі і неадкладна выехалі.
apiska — беларуская лацінка
Слова апіска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апіска — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апістадом + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апі́сваны (8)
(9) чарамі́ска ‹
› апі́свацца (9)
(7) туні́ска ‹
› апі́сваць (8)
(7) тэ́ніска ‹
› апістадо́м (9)
(7) дапі́ска ‹
› апістархо́з (10)
(7) запі́ска ‹
› апітаксі́н (9)
(9) самапі́ска ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.