назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова самапіска
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
самапі́ска мн. самапі́скі |
| Родны каго? чаго? |
самапі́скі мн. самапі́сак |
| Давальны каму? чаму? |
самапі́сцы мн. самапі́скам |
| Вінавальны каго? што? |
самапі́ску мн. самапі́скі |
| Творны кім? чым? |
самапі́скай, самапі́скаю мн. самапі́скамі |
| Месны у кім? у чым? |
самапі́сцы мн. самапі́сках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.
Уяўляеце, колькі людзей памятаюць мінулую версію вас, якой ужо не існуе?
samapiska — беларуская лацінка
Слова самапіска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самапіска — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаплаў + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаператраўле́нне (17)
(6) апі́ска ‹
› самапераўтварэ́нне (17)
(7) дапі́ска ‹
› самапі́сец (9)
(7) запі́ска ‹
› самапі́сны (9)
(11) машынапі́ска ‹
› самапі́тны (9)
(9) перапі́ска ‹
› самапі́шучы (10)
(8) прапі́ска ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.