ў
і
самапі́сец — назоўнік самапі́сны — прыметнік
канцэпт

самапіска

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова самапіска
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самапі́ска

мн.  самапі́скі
Родны
каго? чаго?
самапі́скі

мн.  самапі́сак
Давальны
каму? чаму?
самапі́сцы

мн.  самапі́скам
Вінавальны
каго? што?
самапі́ску

мн.  самапі́скі
Творны
кім? чым?
самапі́скай, самапі́скаю

мн.  самапі́скамі
Месны
у кім? у чым?
самапі́сцы

мн.  самапі́сках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.


Уяўляеце, колькі людзей памятаюць мінулую версію вас, якой ужо не існуе?


samapiska — беларуская лацінка

Слова самапіска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самапіска — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самаплаў + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самаператраўле́нне (17)

(6) апі́ска

самапераўтварэ́нне (17)

(7) дапі́ска

самапі́сец (9)

(7) запі́ска

самапі́сны (9)

(11) машынапі́ска

самапі́тны (9)

(9) перапі́ска

самапі́шучы (10)

(8) прапі́ска


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месцы